Metaal:
(en muziek)
Er stroomt metalen bloed door mijn aderen. Gelukkig roest het niet want: een muzikale link. Rond mijn 14e/15de levensjaar ontdekte ik het genre Hardrock/Metal. Sindsdien ben ik een verslaafde aan het ‘harde’ genre binnen de muziek.
Mijn liefde voor Metal uit zich in (natuurlijk) het beluisteren van CD's en internet, maar ook de gang naar optredens en festivals zijn onvermijdelijke, broodnodige elementen van mijn ‘Metalen’ wezen.
Ik ben een Metalen duizendpoot zogezegd. Er zijn diverse stromingen binnen het ‘zware’ werk waar ik met plezier naar luister. Of het nu Black , Death, Grindcore of Trash Metal is, ik kan er intens van genieten. De festivals en concerten (voor mij een absolute must!) waar ik heen ga, zijn meestal, naast het optreden van een favoriete band, een mix van bands in verschillende stijlen. Festivals waar ik mijn hart in de loop der tijd aan heb verpand, zijn bijvoorbeeld: Wâldrock, Dokk'em Open Air en Into the grave
Mijn favoriete metalbands zijn: Motörhead, Slayer, Annihilator, Rammstein, Iron Maiden.
Naast metal ben ik sowieso gek op muziek. Jaren '60, 70 en 80 songs hebben mijn voorkeur. Klassiekers van bijvoorbeeld: Queen, Pink Floyd en anderen smaken mij bijzonder goed. Hier een voorbeeld van een echte klassieker. De Progrockband Focus in 1973 bij NBC Midnight Special met Hocus Pocus. Nog een oudje van Focus: Hamburger Concerto.
Daarnaast zit er een liefde voor oude jazz (jaren '40 en zo) ergens in mijn bloed. Maar soms, u gelooft het niet, houd ik van orthodoxe koren die luid galmen in zo'n gigantische kathedraal. Dit als uiting van zogenaamde ambient muziek. Daar valt bijvoorbeeld ook filmmuziek onder. De sfeervolle muziek in bijvoorbeeld ‘Blade Runner’ is fabeltastisch en brengt mij, net als metal, in een bepaalde gevoelsstaat.
Een paar klassiekers waar ik op los kan gaan:
Breinpijn, broer Bart, Tex en Francisca op Into the Grave 2023. Even tegen de hekken met bier.